Kiedy nią potrząsasz wokół roznosi się kojący szum wiatru z deszczowego lasu lub trzepot skrzydeł lądującego ptaka. Twoje ciało rozluźnia się a umysł momentalnie wycisza. Dusza z kolei odczuwa ulgę, bo dla niej ten dźwięk to znak, że dobre duchy i uzdrowienie właśnie nadchodzą.
Chakapa (znana też pod nazwą shakapa lub z łaciny shacapa) to rodzaj grzechotki wykonanej z wysuszonych liści. Zwykle są to liście z krzewów rodzaju Parianastenolemma TUTIN (Huairasacha). Mitologia mówi, że Huairasacha jest córką Huairayayi (Ojca Wiatru) i Pachamilli (Matki Ziemi). Pojawiła się na Ziemi z yachacruna (mądrymi ludźmi) – przodkami, którzy wyłonili się z promieni słonecznych Intiyayi (Ojca Słońca) i zstąpili na ziemię. W rękach trzymali świętą Huairasacha.
Można też spotkać grzechotki wykonane z eukaliptusa. Mówi się, że na poziomie duchowym eukaliptus wspiera pewność siebie i radość z komunikacji, oczyszcza umysł, a tym samym wspomaga procesy uczenia się. Pomaga także w walce z wyczerpaniem, uwalnia blokady emocjonalne i uwalnia negatywną energię.
W doborze liści bierze się pod uwagę przede wszystkim ich dźwiękowe właściwości ale nie zapomina się o duchowej jakości rośliny. Znaczenie ma również ich rozmieszczenie w grzechotce. Liście bowiem są związywane w formę wachlarza i przymocowane do trzonka a w niektórych kulturach dekorowane lub dostrajane piórami.
Instrument ten wywodzi się z rdzennej kultury Ameryki Południowej i pierwotnie stosowany był w Peru, Ekwadorze i Kolumbii. Shakapa używana była i jest w Amazonii podczas ceremonii duchowych, w których śpiewa się uzdrawiające icarosy. Obecnie stosowana jest na całym świecie w środowiskach neoszamańskich podczas ceremonii oczyszczających i uzdrawiających. Jej dźwięk przypomina szmer potężnych wierzchołków drzew w lesie deszczowym, a ruch jej liści pozwala na łagodną cyrkulację powietrza, niosąc w sobie leśny wiatr. Dzięki temu szczególnie nadaje się do rytuałów związanych z powietrzem.
Najpierw diagnoza
Gdy szaman rozpoczyna ceremonię wykorzystuje shakapę, by zdiagnozować problem. Skanuje liściastą grzechotką ciało energetyczne pacjenta, by sprawdzić gdzie energia jest zblokowana i gdzie znajdują się złe energie.
Odpowiednimi ruchami liści zbiera negatywną energię z pacjenta niczym kurz lub pajęczyny, by potem wydmuchnąć je z shakapy w las, gdzie Duch Natury będzie wiedział jak je zneutralizować.
Szaman pracuje shakapą śpiewając icarosy aż ciało energetyczne pacjenta odzyska harmonię.
Wsparcie w podróży
Gdy podczas ceremonii dusza podróżuje po nieznanych i niebezpiecznych miejscach, dźwięk shakapy przynosi jej radość i wytchnienie. Jest bowiem znakiem, że pomoc nadciąga i dobre duchy opiekuńcze poprowadzą ku uzdrowieniu. Szum liści spowalnia proces gdy podróż tego wymaga. Ponieważ Huairasacha to cząstka pierwotnej Natury, jej esencja wypełnia pacjenta harmonią dżungli, która tonizuje wszelkie procesy. Wracamy wtedy do swojego centrum. To jak pit stop na ścieżce do mety, gdzie zbiera się siły i przypomina intencję ceremonii. Chodzi też o odnalezienie w sobie światła mimo znajdującego się w nas cienia.
Mysza ratująca Księżyc
Istotę tej grzechotki wyjaśnia głębiej legenda indiańskiego plemienia Cree, którą P.G. Downes usłyszał w 1936 roku od uzdrawiacza Adama Ballantyne’a i którą opublikował w 1943 roku. Adam był członkiem Pelican Narrows Band, leśnego siedliska nad jeziorem Pelican w północno-wschodnim Saskatchewan w Kanadzie.
Pewien wielki myśliwy o imieniu Chakapas uwięził Księżyc za pomocą sznura. Ponieważ Księżyc przestał wtedy świecić, Indianie nie mogli podróżować w ciemności. Błagali Chakapas, by wypuścił Księżyc, jednak myśliwy nie był w stanie zbliżyć się wystarczająco blisko Księżyca, by go uwolnić i naprawić swój błąd. Na pomoc Indianom przybyła polna Mysz, która przegryzła sznury krępujące satelitę. Podczas tego wyzwania Mysz sparzyła się, stąd, według wierzeń Indian, ma teraz jasnoszary brzuszek. Księżyc został uwolniony ale cień Chakapas pozostaje nadal po ciemnej stronie Księżyca.
Choć indiański myśliwy Chakapas i amazońska grzechotka pochodzą z różnym miejsc na Ziemi, nie bez znaczenia jest ich identyczne imię. Chakapa grzechotka bowiem pracuje nad zharmonizowaniem cienia i światła wykorzystując do tego moc Natury. Tak samo jak stało się to w legendzie.
Oczyszczenie
Zanim użyjesz Chacapę, zwilż ją. Ten święty przedmiot jest odwodniony i spłaszczony przed wysyłką, liście i łodygi są bardzo kruche i mogą pęknąć przy pierwszym użyciu. Chakapę należy spryskać czystą wodą ze wszystkich stron i odstawić na jeden dzień. Gdy liście wchłoną wilgoć, przestaną być kruche, a poczują się miękkie, możesz zmienić ich ułożenie i potrząsnąć nimi, aby się zreorganizowały, a Chacapa stała się bardziej obszerna. Za każdym razem przed użyciem instrumentu możesz powtórzyć ten proces noc wcześniej. W Amazonii curanderos często spryskują liście wodą kwiatową, rozpylając ją na liście bezpośrednio z ust. Zaleca się również traktowanie Chacapy w ten sposób po ceremonii, aby zmyć całą zgromadzoną energię.
Instrument ten wywodzi się z rdzennej kultury Ameryki Południowej i pierwotnie stosowany był w Peru, Ekwadorze i Kolumbii. Shakapa używana była i jest w Amazonii podczas ceremonii duchowych, w których śpiewa się uzdrawiające icarosy. Obecnie stosowana jest na całym świecie w środowiskach neoszamańskich podczas ceremonii oczyszczających i uzdrawiających. Jej dźwięk przypomina szmer potężnych wierzchołków drzew w lesie deszczowym, a ruch jej liści pozwala na łagodną cyrkulację powietrza, niosąc w sobie leśny wiatr. Dzięki temu szczególnie nadaje się do rytuałów związanych z powietrzem.
Najpierw diagnoza
Gdy szaman rozpoczyna ceremonię wykorzystuje shakapę, by zdiagnozować problem. Skanuje liściastą grzechotką ciało energetyczne pacjenta, by sprawdzić gdzie energia jest zblokowana i gdzie znajdują się złe energie.
Odpowiednimi ruchami liści zbiera negatywną energię z pacjenta niczym kurz lub pajęczyny, by potem wydmuchnąć je z shakapy w las, gdzie Duch Natury będzie wiedział jak je zneutralizować.
Szaman pracuje shakapą śpiewając icarosy aż ciało energetyczne pacjenta odzyska harmonię.
Wsparcie w podróży
Gdy podczas ceremonii dusza podróżuje po nieznanych i niebezpiecznych miejscach, dźwięk shakapy przynosi jej radość i wytchnienie. Jest bowiem znakiem, że pomoc nadciąga i dobre duchy opiekuńcze poprowadzą ku uzdrowieniu. Szum liści spowalnia proces gdy podróż tego wymaga. Ponieważ Huairasacha to cząstka pierwotnej Natury, jej esencja wypełnia pacjenta harmonią dżungli, która tonizuje wszelkie procesy. Wracamy wtedy do swojego centrum. To jak pit stop na ścieżce do mety, gdzie zbiera się siły i przypomina intencję ceremonii. Chodzi też o odnalezienie w sobie światła mimo znajdującego się w nas cienia.
Mysza ratująca Księżyc
Istotę tej grzechotki wyjaśnia głębiej legenda indiańskiego plemienia Cree, którą P.G. Downes usłyszał w 1936 roku od uzdrawiacza Adama Ballantyne’a i którą opublikował w 1943 roku. Adam był członkiem Pelican Narrows Band, leśnego siedliska nad jeziorem Pelican w północno-wschodnim Saskatchewan w Kanadzie.
Pewien wielki myśliwy o imieniu Chakapas uwięził Księżyc za pomocą sznura. Ponieważ Księżyc przestał wtedy świecić, Indianie nie mogli podróżować w ciemności. Błagali Chakapas, by wypuścił Księżyc, jednak myśliwy nie był w stanie zbliżyć się wystarczająco blisko Księżyca, by go uwolnić i naprawić swój błąd. Na pomoc Indianom przybyła polna Mysz, która przegryzła sznury krępujące satelitę. Podczas tego wyzwania Mysz sparzyła się, stąd, według wierzeń Indian, ma teraz jasnoszary brzuszek. Księżyc został uwolniony ale cień Chakapas pozostaje nadal po ciemnej stronie Księżyca.
Choć indiański myśliwy Chakapas i amazońska grzechotka pochodzą z różnym miejsc na Ziemi, nie bez znaczenia jest ich identyczne imię. Chakapa grzechotka bowiem pracuje nad zharmonizowaniem cienia i światła wykorzystując do tego moc Natury. Tak samo jak stało się to w legendzie.
Oczyszczenie
Zanim użyjesz Chacapę, zwilż ją. Ten święty przedmiot jest odwodniony i spłaszczony przed wysyłką, liście i łodygi są bardzo kruche i mogą pęknąć przy pierwszym użyciu. Chakapę należy spryskać czystą wodą ze wszystkich stron i odstawić na jeden dzień. Gdy liście wchłoną wilgoć, przestaną być kruche, a poczują się miękkie, możesz zmienić ich ułożenie i potrząsnąć nimi, aby się zreorganizowały, a Chacapa stała się bardziej obszerna. Za każdym razem przed użyciem instrumentu możesz powtórzyć ten proces noc wcześniej. W Amazonii curanderos często spryskują liście wodą kwiatową, rozpylając ją na liście bezpośrednio z ust. Zaleca się również traktowanie Chacapy w ten sposób po ceremonii, aby zmyć całą zgromadzoną energię.