XIPÃO

Xipão jest bardzo ciekawą i wyjątkową rośliną, nieco tajemniczą, ciężko znaleźć informacje o niej w internecie, można jedynie zobaczyć ją na żywo. O właściwościach tej rośliny wiedzą tylko plemienni indianie. Jest to specyficzna roślina, która rośnie na palmach jako pasożyt. Ma przy tym niezwykły, bardzo przyjemny zapach. Ludzie plemienia Kaxinawa przetwarzają tę roślinę i stosują jako lek w leczeniu grypy i gorączki oraz w łagodzeniu problemów z oddychaniem. Swoje lecznicze właściwości przekazuje Rapé Xipão.
Oprócz tego właśnie Xipão jest odpowiedzialna za przywrócenie energii wewnętrznego spokoju.

KAKAO 

Kolejnym niezwykłym elementem tej mieszanki jest kakao. Kakao spożywane jest przez rdzennych mieszkańców dżungli już od kilku tysięcy lat. Ta roślina od zawsze była traktowana jako wyjątkowo święta, (miała nawet swoją własną boginię Ixcacao). I dziś, kiedy mamy już różnorodne sposoby badań wszelakich substancji, możemy zobaczyć, że faktycznie słusznie była tak nazywana, albowiem kakao ma w sobie niezliczoną ilość dobrodziejstw.
O kakao można pisać (i jest napisanych) wiele artykułów, przytoczę więc jedynie kilka właściwości i ciekawostek. Kakao działa na poprawę humoru i samopoczucia (jako jedyna roślina na świecie zawiera substancję o nazwie anandamid, który wywołuje uczucie euforii), jest naturalnym afrodyzjakiem (zawiera fenyloetylaminie, i to właśnie ona sprawia, że patrzymy na świat przez różowe okulary), działa przeciwstarzeniowo, wspomaga pracę serca i krążenie, pobudza, dodaje energii, pomaga w skupieniu się i poprawia pamięć. Kakao w Rapé Xipão jest tym elementem, który dodaje energii i, tak jak napój z kakao, pomaga w poszukiwaniu siebie. 

DZIAŁANIE RAPÉ XIPÃO

Rapé Xipão jest cudowną medycyną. Uspokaja w środku, koi nerwy, wyrzuca spięcia, stres, lęki, złą energią, i obdarowywuje czystą piękną siłą do działania.

Wspaniale rezonuje, pobudza i uzdrawia naszą czakrę sakralną (to miejsce, w którym zastanawiamy się, co jest naszą pasją, co sprawia nam radość, co kochamy robić oraz jak to manifestować) i czakrę splotu słonecznego (która odpowiada za radość, uczucie zachwytu, motywację do działania, równowagę emocjonalna, realizację marzeń i planów, siłę przebicia, wysoką samoocenę, pewność siebie, emanację w świecie materialnym, zarabianie pieniędzy). 

Czakra splotu słonecznego działa jak nasza wewnętrzna bateria, która nas nakręca, dzięki której możemy podejmować trudne wyzwania, która pomaga nam działać. Za to czakra sakralna pomaga nam znaleźć i manifestować to, co kochamy robić. Manifestowanie w swoim życiu tego, co kochamy, co nas nakręca i pasjonuje jest drogą do tego, aby żyć w pełni, być szczęśliwym i spełnionym. Jak możesz zobaczyć, obie czakry pięknie ze sobą współgrają. W skrócie Rapé Xipão działa tak, że najpierw nas oczyszcza ze wszystkiego, co złe i potem daje “kopa” do działania. Do po prostu bycia. Rapé Xipão pomoże Ci w “zwyczajnym” byciu sobą i odkrywaniu co to w ogóle znaczy – w spokoju wewnętrznym, bez lęku, uprzedzeń, w zaufaniu, sile i pewności.

Rapé Xipão jest medycyną, która pomaga nam cieszyć się życiem.

KAXINAWA

Nie tylko rośliny tworzą charakter Rapé, ale także plemię, które je tworzy. Kaxinawa jest największym plemieniem indiańskim, ich połączenie z dżunglą jest silne i stabilne, tradycje mocno uziemione, ich język nigdy nie poszedł w niepamięć. Członkowie plemienia używają Rapé w celu uzdrowienia umysłu, głównie w połączeniu z śpiewem. Wierzą, że Rapé łączy plemię z duchami dżungli. Dlatego pracując z Rapé Bayamuka, wraz z podmuchem z serca dżungli, możesz mocno połączyć się z Ziemią i naturą – w tym ze swoją naturą, naturą człowieka. Kaxinawa oznacza ludzie nietoperze – jednak nazwa nie jest używana przez samych członków plemienia – jedynie przez obcych. Oni wolą nazywać się Huni Kuin – prawdziwi ludzie. Plemię to zamieszkuje tereny Brazylii i Peru i jest ich około 4000, co stanowi 42% populacji wszystkich tradycyjnych plemion Indiańskich. Był taki czas, w którym plemię to rozproszyło się – podczas przemysłu lateksowego, kiedy to na globalną skalę zaczęto wydobywać kauczuk. Wielu z nich wtedy walczyło w obronie swoich ziem, inni natomiast pragnęli współpracować z białymi ludźmi. W ten sposób się rozeszli. Dopiero w XX w. znów znaleźli się w swoim zasięgu, łącząc i tworząc silną strukturę, przywracając tradycje i język i tak żyją, wzrastając i kultywując drogi swoich przodków.